معمای کلاه مخروطی در مصر باستان فاش شد

ایرنا – هیروگلیف‌های مصر باستان، صحنه نمایش مصریان در ضیافت‌های پرشوری است که روی سر برخی میهمانان، کلاه‌های مخروطی سفیدرنگی را نمایش می‌دهد.

باستان شناسان از دیرباز هدف استفاده از این کلاه های اسرارآمیز را بررسی می کردند و سعی در حل معمایی داشتند مبنی بر اینکه آیا این کلاه ها، جزوی از تن پوش مصریان بوده یا فقط به عنوان زینتی نمادین همچون هاله ای که در آثارهنری مسیحیان روی سر قدیسین کشیده می شود، مورد مصرف داشته است.

حال تیمی از باستان شناسان برای اولین بار دو کلاه مخروطی را در شهر باستانی «آمارنه» (Amarna) در ۲۰۰ مایلی جنوب قاهره پیدا کرده اند.

این دو کلاه از موم ساخته شده و قدمت آن به ۱۳۴۷ تا ۱۳۲۲ سال قبل از عصر معمول برمی گردد، زمانی که مصر تحت فرمانروایی فرعون آخناتون، همسر ملکه نفرتیتی و پدر فرضی توت‌عنخ‌آمون فرعون بزرگ مصر قرار داشت.

یافته تحقیق باستان شناسان، اولین مدرک را به دست می دهد مبنی بر اینکه کلاه مخروطی، پوششی واقعی در مصر باستان بوده است.

«کورینا روگه» (Corina Rogge) دانشمند موزه هنرهای زیبای هیوستون و مولف این تحقیق گفت: اینکه در نهایت می توان گفت کلاه مخروطی، واقعی است، امر بسیار رضایت بخشی است.

سلیمه اکرام (Salima Ikram) مصرشناس دانشگاه آمریکایی قاهره نیز این کشف جدید را شگفت انگیز خواند.

تیم دکتر روگه اولین کلاه مخروطی را در سال ۲۰۱۰ در حال حفر یک گور پیدا کرد. کلاه دوم در سال ۲۰۱۵ از اسکلتی در گوری دیگر که هدف دستبرد سارقان قرار گرفته بود، کشف شد.

هر دو گور به اشخاصی تعلق داشت که نخبه نبودند. مخروط ها، توخالی و از موم ساخته شده بودند.

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی در این خصوص نوشت: از آنجا که کلاه های مخروطی در داخل قبر پیدا شدند، باستان شناسان به این نتیجه رسیدند که همراه مردگان دفن می شدند.

به گفته «آنا استیونز» (Anna Stevens) باستان شناس دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا و مولف ارشد تحقیق فوق، فرضیه مشخصی وجود دارد مبنی بر اینکه از این کلاه ها برای کمک به مردگان برای تولدی دوباره پس از مرگ استفاده می شده است و متوفیان می توانستند در جهان دیگر از این کلاه ها، ذی نفع شوند.

وی افزود: اما این بدان معنا نیست که از این کلاه ها تنها به این منظور استفاده می شده و کاربرد دیگری نداشته است.

برخی باستان شناسان، هدف اصلی استفاده از این مخروط ها را به عنوان مرهمی معطر می دانند. موم داخل مخروط پس از آب شدن، عطر شیرینی را روی سر فرد ایجاد می کرد.

با این حال، یافته های تیم باستان شناسی مزبور این فرضیه را مورد تائید قرار نداده است.