علی آبادی وزیر نفت نمی‌شود

مهر: پایه‌های صندلی مدیریت وزارت نفت در 6 سال اخیر به لرزان ترین کرسی کابینه دولت تبدیل شده است که پیش بینی می‌شود سرپرست جدید این وزارتخانه شانسی برای کسب رای اعتماد مجلس برای مدیریت بیش از 3 ماه در این بنگاه اقتصادی را نداشته باشد.

با حکم دکتر محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری چهارمین سرپرست وزارت نفت به عنوان کلیدی ترین دستگاه اقتصادی در 6 سال گذشته تاکنون منصوب شد.

بر این اساس، پس از 18 روز مدیریت مستقیم رئیس جمهور در صنعت نفت، معاون سابق وی در شهرداری تهران باید سیاستهای کلان دولت در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی را باید پیاده سازی کند.

محمد علی آبادی که همزمان با آغاز به کار دولت دهم به عنوان وزیر پیشنهادی نیرو از سوی رئیس جمهور به مجلس معرفی شده بود، پس از عدم کسب رای اعتماد اهالی بهارستان در یک قدمی مدیریت شرکت ملی نفت ایران قرار گرفت.

در نهایت با مخالفت صریح سیدمسعود میرکاظمی وزیر سابق نفت، حضور وی در شرکت ملی نفت ایران منتفی شد و سپس به عنوان قائم مقام وزارت جهاد کشاورزی و رئیس سازمان شیلات در دولت دهم مسئولیتهایی را بر عهده گرفت.

علی آبادی در سازمان شیلات بیشتر از چند هفته دوام نیاورد و سپس به دلایل نامشخصی از حضور در این مجموعه انصراف داد تا به فعالیتهای غیر اقتصادی خود در دولت به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک ادامه دهد.

با برکناری سیدمسعود میرکاظمی از مدیریت وزارت نفت به بهانه اجرای طرح ادغام وزارت نفت و نیرو، رئیس جمهوری شخصا مسئولیت مدیریت صنعت نفت کشور را بر عهده گرفت و در مدت حضور مستقیم در صنعت نفت چندین مصوبه برای اجرای طرحهای اولویت دار صنایع نفت، گاز و پتروشیمی توسط رئیس قوه مجریه صادر شد.

افزایش فشار مجلس شورای سالامی مبنی بر غیر قانونی بودن سرپرستی وزارت نفت توسط شخص رئیس جمهور و حتی ارسال تخلفات رئیس کابینه دولت دهم به قوه قضائیه موجب شد که در آخرین ساعات اداری پنجشنبه 12 خرداد محمد علی آبادی به عنوان سرپرست جدید نفت معرفی شود.

با گذشت چند روز از این انتصاب واکنشهایی از سوی برخی از کارشناسان و نمایندگان مجلس نسبت به حضور علی آبادی در نفت مطرح شده است و پیش بینی می شود علی آبادی شانسی برای کسب رای اعتماد نمایندگان مجلس برای ادامه مدیریت در نفت بیش از سه ماه را نداشته باشد.

علی آبادی در زمان حضور احمدی نژاد در شهرداری تهران به مدت دو سال به عنوان معاون عمرانی شهردار مشغول به کار بود و در دولت نهم هم به عنوان معاون رئیس‌جمهور، رئیس سازمان تربیت‌بدنی و رئیس کمیته ملی المپیک هم یکی از نزدیکان درجه اول رئیس جمهور در دولت به شمار می رفت.




علی آبادی برای چه به نفت آمده است؟

" علی آبادی برای چه به صنعت نفت آمده است؟ " این سئوالی است که در شرایط فعلی، فکر بسیاری از کارشناسان و فعالان اقتصادی کشور را به خود مشغول کرده است.

برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از هفته های قبل نسبت به حضور یک جریان انحرافی در صنعت نفت کشور هشدار داده اند و باید دید که ماموریت رئیس جمهور به علی آبادی مقابله با ورود احتمالی همین جریان انحرافی خواهد بود؟

از سوی دیگر، کاهش تولید نفت هر چند یکی از نکات منفی کارنامه کاری مدیریت سیدمسعود میرکاظمی بود اما خودکفایی از واردات و صدور نخستین محموله بنزین، تعیین تکلیف قرارداد تمامی میادین مشترک، متنوع سازی سبد منابع مالی صنعت نفت و توسعه ساخت داخل هم از نکات مثبت مدیریت 618 روزه وزیر سابق بازرگانی در نفت است.

قطعا برکناری میرکاظمی از وزارت نفت را نباید در کاهش تولید طلای سیاه اقتصاد ایران جستجو کرد و به نظر می رسد " دکتری مدیریت استراتژیک " به دلیل ایجاد برخی از مسائل پشت پرده با صنعت نفت خداحافظی زود هنگام داشته است.

" نفت " لرزان ترین صندلی دولت

در مدت 6 سال فعالیت دولتهای نهم و دهم اعضای کابینه دائما در حال تغییر و تحول بوده اند که این تغییرات در صنعت نفت بیش از سایر دستگاهها و وزارتخانه های اقتصادی دولت بوده است.

در کنار تغییر و یا جابه جایی بیش از 300 معاون، مدیرعامل و مدیرکل در وزارت نفت، این صنعت درآمد آفرین کشور هم تاکنون پنج سرپرست و وزیر را به خود دیده است.

در بین سرپرستان وزارت نفت تاکنون غلامحسین نوذری با 722 روز و محمود احمدی نژاد با 18 روز مدیریت به ترتیب رکورددار بیشترین و کمترین سابقه حضور به عنوان وزیر و سرپرست در وزارت نفت هستند.

روایت کاندیدای حضور در وزارت نفت در دولت نهم هم روایتی تکراری است به طوری که پس از عدم رای اعتماد مجلس به محسن تسلطی، صادق محصولی و علی سعیدلو، این سیدکاظم وزیر هامانه بود که از هشت شهریور 1384 تا 21 مرداد ماه 1386 به مدت 712 روز مسئولیت وزارت نفت را بر عهده گرفت.

وزیری هامانه در نهایت به دلیل مخالفت با تغییر برخی از معاونان و مدیران وقت حاضر در وزارت نفت جای خود را به غلامحسین نوذری مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران داد.

نوذری در روزهایی که نفت ایران با عبور از مرز 100 دلار بوی طلا گرفته بود سکان هدایت کشتی صنعت نفت را با مدرک مهندسی نفت، خاک شناسی و فوق لیسانس مدیریت صنعتی در دست گرفت و در مدت 722 روز مدیریت خود در صنعت نفت موفق به امضای نزدیک به 50 میلیارد دلار قرارداد خارجی در طرحهای نفت، گاز و پتروشیمی شد.

منابع مطلع علت عدم ماندگاری نوذری در دولت دهم را بی ارتباط با آن جلسه معروف و حاشیه ساز هیئت دولت نهم که چند وزیر پس از آن در فهرست سیاه قرار گرفتند، نمی دانند؛ جلسه‌ای که صفار هرندی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت نهم آن روزها به زوایای پیدا و پنهان آن جلسه پرداخت.

پس از نوذری، سیدمسعود میرکاظمی نخستین وزیر غیر نفتی دولت احمدی نژاد بود که به عنوان وزیر نفت در این بنگاه اقتصادی مشغول به کار شد اما این مدیر غیر نفتی در کوتاه ترین زمان با اجرای چند طرح ضربتی و تدوین سیاستهای جدید با فضای صنعت نفت آشنایی کامل پیدا کرد.

در نهایت در حساس ترین دوره زمانی که جمهوری اسلامی ایران به عنوان رئیس کنفرانسهای اوپک در سال 2011 میلادی انتخاب شد، میرکاظمی از نفت رفت تا حداقل در فرصت 48 ساعته برگزاری یکصد و پنجاه و نهمین نشست اوپک ابهاماتی زیادی درباره تعیین سرپرست هیئت عامل ایران در این نشست به وجود بیاید.